دامپزشکی
صفیه توفیقی مقدم؛ جواد میردار هریجانی؛ احمد قرایی؛ مصطفی غفاری
دوره 30، شماره 2 ، تابستان 1396، ، صفحه 141-149
چکیده
دستیابی به یک داروی بیهوش‌کننده مناسب جهت بیهوشی سریع با بازگشت طولانی مدت و ایمن از آن، همواره دغدغه محققین علوم شیلاتی بوده است. در مطالعه حاضر به بررسی اثر بی هوش کنندگی اسانس اسطوخودوس روی ماهی شیزوتراکس پرداخته شد. تعداد 260 قطعه بچه ماهی شیزوتراکس با میانگین وزن و طول کل به ترتیب 50/1±69/58 گرم و طول 16/1±77/20 سانتی متر در غلظت ...
بیشتر
دستیابی به یک داروی بیهوش‌کننده مناسب جهت بیهوشی سریع با بازگشت طولانی مدت و ایمن از آن، همواره دغدغه محققین علوم شیلاتی بوده است. در مطالعه حاضر به بررسی اثر بی هوش کنندگی اسانس اسطوخودوس روی ماهی شیزوتراکس پرداخته شد. تعداد 260 قطعه بچه ماهی شیزوتراکس با میانگین وزن و طول کل به ترتیب 50/1±69/58 گرم و طول 16/1±77/20 سانتی متر در غلظت های 200، 300 و 400 پی پی ام اسانس اسطوخودوس به شیوه حمام بیهوش شدند و جهت انجام بررسی آنزیم هایAST (آسپارتات آمینوترانسفراز)، ALT (آلانین آمینوترانسفراز) و ALP (آلکالین فسفاتاز) و آزمایش های بافت شناسی، اقدام به نمونه برداری از ماهیان در دو نوبت صفر (10 دقیقه پس از بیهوشی) و 24 ساعت پس از بیهوشی شد. اسانس اسطوخودس در غلظت 300 پی پی ام بیهوشی عمومی را القا کرده و تاثیری بر آنزیم های سرمی فوق الذکر نداشت و آسیب شناسی بافتی نشان داد که غلظت بهینه 200 پی پی ام خاصیت آرام بخشی و غلظت 300 پی پی ام غلظت مناسب بیهوشی فاقد تاثیرات جانبی است و می توان از این غلظت بدون نگرانی از آسیب های احتمالی اسانس مورد نظر استفاده نمود. مصرف اسانس اسطوخودوس به عنوان یک داروی استاندارد در امور بیهوشی و به عنوان جایگزین مواد شیمیایی متداول در ایجاد بیهوشی و آرام بخشی در ماهیان قابل توصیه است.
مصیب سیدی آب الوان؛ احمد قرایی؛ مصطفی غفاری
دوره 28، شماره 3 ، پاییز 1394، ، صفحه 343-352
چکیده
روتیفرها به واسطه طول عمر کوتاه، زادآوری بالا و نرخ بالای رشد جمعیت، برای آزمایشات سمیت مزمن مطلوب می‌باشند.جیوه یکی از فلزات سنگینی است که برای موجودات آبزی بویژه زئوپلانکتون‌های آب شیرین که روتیفرها گروه مهمی از آن‌ها هستند، بسیار سمی است.در این تحقیق سطح پاسخ جمعیتروتیفر Brachionuscalyciflorusنسبت به شش غلظت مختلف از جیوه (0، 0005/0، 001/0، ...
بیشتر
روتیفرها به واسطه طول عمر کوتاه، زادآوری بالا و نرخ بالای رشد جمعیت، برای آزمایشات سمیت مزمن مطلوب می‌باشند.جیوه یکی از فلزات سنگینی است که برای موجودات آبزی بویژه زئوپلانکتون‌های آب شیرین که روتیفرها گروه مهمی از آن‌ها هستند، بسیار سمی است.در این تحقیق سطح پاسخ جمعیتروتیفر Brachionuscalyciflorusنسبت به شش غلظت مختلف از جیوه (0، 0005/0، 001/0، 002/0، 004/0 و 008/0 میلیگرم درلیتر) با سه تکرار به ازای هر غلظت طی مدت 12 روز مورد بررسی قرار گرفت. تراکم و نرخ رشد ویژه روتیفرهابه طور روزانه در تیمار شاهد و تیمارهای حاوی جیوه محاسبه شد.نتایج نشان داد که جمعیت روتیفرها با افزایش غلظت جیوه در محیط کشت به طور معنی‌داری (05/0>P) کاهش یافت. بیشترین تراکم (07/0±87/45 فرد درمیلیلیتر) در روز دوازدهم مربوط به تیمار شاهد و کمترین تراکم (03/0±02/6 فرد درمیلیلیتر) مربوط به تیمار حاوی غلظت 008/0 میلیگرم در لیتر جیوهبدست آمد. همچنین نرخ رشد ویژه روتیفرها با افزایش غلظت این فلز به طور معنی‌داری (05/0>P) کاهش یافت و از 35/0 در تیمار شاهد به 16/0 در غلظت 008/0 میلیگرم در لیتر فلز جیوه رسید.نتایج این تحقیق نشان داد که روتیفرB. calyciflorus نسبت به فلز جیوه به شدت حساس می‌باشد.
مصیب سیدی آب الوان؛ مصطفی غفاری؛ احمد قرایی
دوره 28، شماره 2 ، تابستان 1394، ، صفحه 223-232
چکیده
روتیفر آب شیرین B. calyciflorus یکی از مهمترین گونه‌های زئوپلانکتونی می‌باشد که درآبزی پروری، زنجیره غذایی اکوسیستم‌های آبی و پایش‌های زیست محیطی دارای اهمیت می‌باشد. ترکیبات نیکل یکی از آلاینده‌های محیطی پایدار در محیط بوده که از لحاظ شیمیایی و زیستی قابلیت شکستن به ترکیبات سمی آلی دیگر را ندارد و به کندی از محیط حذف می‌شود.در این ...
بیشتر
روتیفر آب شیرین B. calyciflorus یکی از مهمترین گونه‌های زئوپلانکتونی می‌باشد که درآبزی پروری، زنجیره غذایی اکوسیستم‌های آبی و پایش‌های زیست محیطی دارای اهمیت می‌باشد. ترکیبات نیکل یکی از آلاینده‌های محیطی پایدار در محیط بوده که از لحاظ شیمیایی و زیستی قابلیت شکستن به ترکیبات سمی آلی دیگر را ندارد و به کندی از محیط حذف می‌شود.در این تحقیق سطح پاسخ جمعیت روتیفر Brachionuscalyciflorus نسبت به شش غلظت مختلف از نیکل (0،025/0، 05/0، 1/0، 2/0 و 4/0 میلیگرم در لیتر) با سه تکرار به ازای هر غلظت طی مدت 8 روز مورد بررسی قرار گرفت. تراکم و نرخ رشد ویژه روتیفرهابه طور روزانه در گروه شاهد و تیمارهای حاوی فلز نیکل محاسبه شد.نتایج نشان داد که رشد جمعیت روتیفرها با افزایش غلظت نیکل در محیط کشت به طور معنی‌داری (05/0>P) کاهش یافت. بیشترین تراکم(05/0±15/49 فرد در میلی‌لیتر) در روز هشتم مربوط به تیمار شاهد و کمترین تراکم (0±67/1فرد در میلی‌لیتر) مربوط به تیمار حاوی غلظت 4/0 میلیگرم در لیتر فلز نیکل بدست آمد. همچنین نرخ رشد ویژه روتیفرها با افزایش غلظت این فلز به طور معنی‌داری (05/0>P) کاهش یافت و از 56/0 در تیمار شاهد به 07/0 در غلظت 4/0 میلیگرم در لیتر فلز نیکل رسید. نتایج این تحقیق نشان داد که روتیفرB. calyciflorus نسبت به فلز نیکل از حساسیت بالایی برخوردار است.
