بیوسیستماتیک
حمید حدادیان شاد؛ جمشید درویش؛ اسکندر رستگار پویانی
دوره 30، شماره 2 ، تابستان 1396، ، صفحه 150-160
چکیده
نمونه هایی از حشره خوار دندان سفید کوچک، Crocidura suaveolens، با استفاده از توالی های ژن میتوکندریایی سیتوکروم b از مناطق مختلف ایران مورد مطالعه قرار گرفتند. درخت بازسازی شده با استفاده از تحلیل بیژین، تنوع ژنتیکی نمونه ها را در قالب 4 دودمان با اعتبار بالا تایید نمود. این دودمان ها در مجموع به دو گروه اصلی تقسیم می شوند. گروه اول جمعیت های ...
بیشتر
نمونه هایی از حشره خوار دندان سفید کوچک، Crocidura suaveolens، با استفاده از توالی های ژن میتوکندریایی سیتوکروم b از مناطق مختلف ایران مورد مطالعه قرار گرفتند. درخت بازسازی شده با استفاده از تحلیل بیژین، تنوع ژنتیکی نمونه ها را در قالب 4 دودمان با اعتبار بالا تایید نمود. این دودمان ها در مجموع به دو گروه اصلی تقسیم می شوند. گروه اول جمعیت های شمالی ایران را شامل شده و گروه دوم جمعیت های ایران مرکزی و شمال غرب را در بر می گیرند. جایگاه قاعده ای نمونه های ایران مرکزی در درخت تبارزایشی، تنوع ژنتیکی بالا، مقدار فاصله ژنتیکی نسبتا بالا (بیش از 4 درصد) نسبت به سایر کلاد ها و عدم وجود هاپلوتایپ های مشترک با سایر کلاد ها از وجود دودمان تمایز یافته در این ناحیه حمایت می کند. به نظر می رسد جمعیت فعلی ایران مرکزی از جمعیتی بازمانده اجدادی منشا گرفته و تغییرات اقلیمی عصر یخبندان منجر به جدایی آنها شده و زمینه را برای واگرایی بعدی آنان فراهم نموده است.
بیوسیستماتیک
حمید حدادیان شاد؛ جمشید درویش؛ اسکندر رستگار پویانی
دوره 29، شماره 4 ، زمستان 1395، ، صفحه 411-425
چکیده
گونه ها تحت تاثیر نوسانات اقلیمی عصر یخبندان به مناطق پناهگاهی وارد شده و جدایی دراز مدت آنها از جمعیت های همجوار سبب واگرایی ژنتیکی آنها می شود که با مطالعات فیلوجغرافیایی قابل تشخیص است. الگوهای پراکنش جغرافیایی شش گونه پستاندار کوچک در مناطق مختلف ایران با استنباط از داده‌های حاصل از ژن سیتوکروم b و نشانگر دی لوپ مورد مقایسه ...
بیشتر
گونه ها تحت تاثیر نوسانات اقلیمی عصر یخبندان به مناطق پناهگاهی وارد شده و جدایی دراز مدت آنها از جمعیت های همجوار سبب واگرایی ژنتیکی آنها می شود که با مطالعات فیلوجغرافیایی قابل تشخیص است. الگوهای پراکنش جغرافیایی شش گونه پستاندار کوچک در مناطق مختلف ایران با استنباط از داده‌های حاصل از ژن سیتوکروم b و نشانگر دی لوپ مورد مقایسه قرار گرفته و سدهای ژنتیکی بین دودمانهای مختلف هر آرایه و گریزراههای احتمالی بین آنها با استفاده از نرم افزار Barrier مورد بررسی قرار گرفته است. مقایسه نتایج به دست آمده در این شش گونه، نشان میدهد که الگوهای پراکنشی در این آرایه ها همخوانی چندانی را با هم نشان نمیدهند که این از ویژگی های یک منطقه پناهگاهی است. به نظر میرسد هر آرایه طبق برنامهای متفاوت از سایر آرایهها، به دورههای سرد کواترنر پاسخ داده است. در پایان، سدها و گریزراههای احتمالی در فلات ایران مورد بررسی قرار گرفته است.
