%0 Journal Article %T مطالعه ساختار جمعیتی هامور معمولی Epinephelus coioides (Hamilton, 1822) با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره در خلیج فارس %J مجله پژوهشهای جانوری (مجله زیست شناسی ایران)(علمی) %I انجمن زیست شناسی ایران %Z 2383-2614 %A قناعتیان, حامد %A سالاری علی آبادی, محمد علی %A محمدی, مهدی %A ذوالقرنین, حسین %A قاسمی, سید احمد %D 2014 %\ 05/22/2014 %V 27 %N 1 %P 126-133 %! مطالعه ساختار جمعیتی هامور معمولی Epinephelus coioides (Hamilton, 1822) با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره در خلیج فارس %K ساختار جمعیتی %K تنوع ژنتیکی %K ریزماهواره %K خلیج فارس %K هامور معمولی %R 27113 %X ساختار جمعیتی Epinephelus coioides، هامور معمولی، در خلیج فارس از نظر 6 جایگاه ریزماهواره پلی مورف مورد بررسی قرار گرفت. 5-3 گرم از بافت نرم هر کدام از 120 نمونه صید شده از 4 ایستگاه تهیه گردید. استخراج DNA با استفاده از روش استاندارد استات آمونیوم انجام وکمیت و کیفیت آن با روش­های اسپکتروفتومتری و الکتروفورز بر روی ژل آگارز 1 درصد بررسی شد. قطعات DNA در دستگاه PCR تکثیر شده سپس بر روی ژل پلی اکریلامید رانده شد و رنگ آمیزی با کمک نیترات نقره صورت گرفت. میانگین پارامترهای ژنتیکی شامل آلل­های واقعی و موثر برای تمامی لوکوس­ها و جمعیت­ها، بترتیب 458/5 و 793/3، همچنین هتروزیگوسیتی مشاهده شده و قابل انتظار بترتیب 500/0 و 649/0 می­باشد. آزمون AMOVA بیشترین میزان Fst، (086/0) و کمترین میزان جریان ژنی (652/2=Nm) را بین دو جمعیت خوزستان و بوشهر، کمترین میزان Fst، (034/0) و بیشترین میزان جریان ژنی (070/7=Nm) را بین دو جمعیت دیر و بندرعباس نشان داد. جمعیت خوزستان جدایی نسبی را در قیاس با سایر جمعیت­های مورد مطالعه نشان می­دهد، بنابر این اعمال مدیریت شیلاتی جداگانه توصیه می­گردد. %U https://animal.ijbio.ir/article_345_6d415e8c7b2bd40d952199a6ade9ee1f.pdf