نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 هیات علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گروه شیلات
2 دانشجوی کارشناسی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
3 دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ایران
4 دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
5 دانشجوی دکتری دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
چکیده
نوع تغذیه و شرایط تغذیهای از فاکتورهای موثر بر کیفیت گوشت ماهیان میباشد که اثرات آن در ترکیب عضله و پایداری گوشت ماهی به هنگام نگهداری نمود پیدا میکند. برای انجام این مطالعه، این ماهیان به مدت 15 روز در دمای 4 درجه سانتی گراد نگهداری شدند. در طی مدت نگهداری فیله ماهیان، فاکتورهای کیفی ماهی با ثبت تغییرات TVN، TBA، FFA، pH، رطوبت تحت فشار، آهن هم و رنگ فیله ماهیان و همچنین ترکیبات تقریبی فیله ماهیان (رطوبت، پروتئین، چربی و خاکستر) اندازهگیری شد. نتایج بدست آمده نشان داد که بیشترین میزان رطوبت و کمترین میزان چربی در ماهی پرورشی مشاهده شد. میزان پروتئین بین تیمارهای مختلف تغییر معنیداری نداشت. مقادیر TVN، TBA و FFAدر طول دوره نگهداری افزایش یافت. روند تغییرات pH در بین تیمارهای مختلف منظم نبود. بین تیمارهای مختلف، بیشترین میزان TBA و FFA و کمترین میزان آهن هم، در ماهی پرورش یافته در محیط استخر و بیشترین میزان رطوبت تحت فشار در ماهی دریایی مشاهده شد. مقایسه نتایج فاکتورهای کیفی مختلف بین هر سه تیمار آزمایشگاهی، نشان داد که تیمار ماهی پرورشی نسبت به دو تیمار دیگر در طول دوره نگهداری مستعد فساد بیشتری است.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Comparing of qualitative changes among the carps culturing in a pond, an under controlled place and marine carp during refrigeration
نویسندگان [English]
چکیده [English]
The kind of feeding and feed conditions affect on fish quality. They also affect on proximate composition and fish shelf life. Hence the aim of this study was the evaluation of qualitative changes among the carps culturing in a pond (CCP), an under controlled place (CL) and marine carp (MC) during refrigeration. In order to perform this study, the fish was stored at 4◦C for 15 days. During the storage time, qualitative changes were evaluated with recording changes in their Total Volatile Bases Nitrogen (TVN), Thiobarbiotic Acid (TBA), Free Fatty Acids (FFA), pH, WHC and heme iron. The proximate compositions of fish fillet (moisture, protein, lipid and ash) were evaluated. The results showed that the highest value of moisture and the lowest value of lipid were observed in CCP. Protein levels among different treatments did not have significant difference. TVN, TBA and FFA increased during refrigeration. pH changes didn’t follow an identical pattern in all treatments. The highest level of TBA and FFA and the lowest level of heme iron were observed in CCP. The highest level of WHC was observed in marine carp. The results showed that CCP had more potential to decay.
کلیدواژهها [English]
مقایسه تغییرات کیفی فیله کپورماهیان پرورشی در محیط استخر و آزمایشگاه و ماهی کپور دریایی طی نگهداری در یخچال
بهاره شعبانپور1*، مسعوداصغری1، سکینه حیدری1، هنگامه بایی1، آزاده قربانی1 و علی جافر2
1 گرگان، دانشگاه علوم کشاورزی ومنابع طبیعی گرگان، گروه شیلات
2 گرگان، دانشگاه علوم کشاورزی ومنابع طبیعی گرگان، مرکز تحقیقات آبزیپروری شهید فضلی، گروه شیلات
تاریخ دریافت: 22/1/92 تاریخ پذیرش: 14/11/93
چکیده
نوع تغذیه و شرایط تغذیهای از فاکتورهای موثر بر کیفیت گوشت ماهیان میباشد که اثرات آن در ترکیب عضله و پایداری گوشت ماهی به هنگام نگهداری نمود پیدا میکند. برای انجام این مطالعه، این ماهیان به مدت 15 روز در دمای 4 درجه سانتی گراد نگهداری شدند. در طی مدت نگهداری فیله ماهیان، فاکتورهای کیفی ماهی با ثبت تغییرات TVN، TBA، FFA، pH، رطوبت تحت فشار، آهن هم و رنگ فیله ماهیان و همچنین ترکیبات تقریبی فیله ماهیان (رطوبت، پروتئین، چربی و خاکستر) اندازهگیری شد. نتایج بدست آمده نشان داد که بیشترین میزان رطوبت و کمترین میزان چربی در ماهی پرورشی مشاهده شد. میزان پروتئین بین تیمارهای مختلف تغییر معنیداری نداشت. مقادیر TVN، TBA و FFAدر طول دوره نگهداری افزایش یافت. روند تغییرات pH در بین تیمارهای مختلف منظم نبود. بین تیمارهای مختلف، بیشترین میزان TBA و FFA و کمترین میزان آهن هم، در ماهی پرورش یافته در محیط استخر و بیشترین میزان رطوبت تحت فشار در ماهی دریایی مشاهده شد. مقایسه نتایج فاکتورهای کیفی مختلف بین هر سه تیمار آزمایشگاهی، نشان داد که تیمار ماهی پرورشی نسبت به دو تیمار دیگر در طول دوره نگهداری مستعد فساد بیشتری است.
واژه های کلیدی: تغییرات کیفی فیله، ماهی کپور، نگهداری در یخچال، ترکیبات تقریبی
* نویسنده مسئول، تلفن: 09111754394، پست الکترونیکی: b_shabanpour@yahoo.com
مقدمه
ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio) یکی از گونههایی است که در اکثر محیطهای طبیعی دیده میشود و به دلیل رشد سریع، سهولت پرورش و بازدهی غذایی بالا تقریبا در تمام دنیا پرورش داده میشود (53) این گونه در ایران نیز یکی از فراوان ترین گونه ها است (8)، به طوری که هم اکنون نزدیک به20% از ماهیان موجود در استخرها و آب بندان های پرورش ماهیان گرمابی را شامل میشود (1). کپور دریایی از آبزیان بستر، مانند کرمها، لارو حشرات ونرمتنان تغذیه میکند (21). در استخرهای پرورشی کپور، به دلیل تراکم زیاد ماهی در استخر، غذای طبیعی جوابگوی نیازهای این ماهی نمیباشد به همین دلیل از غذاهای دستی جهت تغذیه آن استفاده میشود. فاکتورهای کیفی گوشت ماهیها شامل جنبههای مختلفی نظیر رنگ و ظاهر، بافت، ارزش تغذیهای شامل مقدار پروتئین، اسیدهای آمینه ضروری، چربی و اسیدهای چرب و ترکیب آنها، ویتامینها، موادمعدنی، عناصر کمیاب و از همه مهم تر پایداری در مقابل اکسیداسیون میباشد (33). این فاکتورها تحت تاثیر ترکیب شیمیایی بدن ماهی میباشد. ترکیب شیمیایی بدن ماهی از گونهای به گونهی دیگر متفاوت است. این تفاوت حتی در بین ماهیان یک گونه هم ممکن است دیده شود (4). فاکتورهایی که میتوانند بر ترکیب شیمیایی ماهی تاثیر بگذارند به طور معمول به دو دسته خارجی و داخلی تقسیم میشوند که شامل جیرهی غذایی (ترکیب جیره وتناوب غذادهی)، محیط (فصل، دما، شوری)، داخلی (ژنتیک، اندازه) است (49). اما بی شک اختلاف اصلی در ترکیب شیمیایی ماهی را باید در ارتباط با غذای دریافتی یا تغذیه ماهی دانست (4). نگهداری ماهی در یخچال سبب کاهش سرعت فعالیتهای آنزیمی و شیمیایی و فعالیت موجودات ذرهبینی میشود. اما به دلیل عدم توانایی دمای یخچال (c°4) برای کاهش دمای ماهی به مقدار لازم، تغییرات نامطلوبی ازجمله اکسیداسیون و هیدرولیز چربی به آرامی صورت میگیرد و کیفیت محصولات را کاهش میدهد (44). با توجه به مسائل ذکر شده در این پژوهش تغییرات کیفی عضله ماهیان کپورپرورشی و دریایی و ماهی کپور تغذیه شده با غذای دستی در شرایط کنترل شده طی نگهداری در یخچال مقایسه شد.
مواد وروشها
ماهی: این آزمایش در بهار 1390 در مرکز تحقیقات آبزیپروری شهید فضلی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. کپور ماهیان دریایی و پرورشی با وزن متوسط 2 کیلوگرم و سن به ترتیب 3 و 2سال از بازار ماهی گرگان به صورت زنده خریداری و به آزمایشگاه فرآوری گروه شیلات دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انتقال داده شدند. ماهیان پرورشی خریداری شده با جیره غذایی (میزان پروتئین 16%، چربی 2%، خاکستر9/10%.) در کل دوره پرورش غذادهی شده بود و علاوه بر این از تولیدات استخر نیز به عنوان غذا استفاده می شد. دستهی دیگری از ماهیان 2ساله با وزن متوسط 2 کیلوگرم، نیز در مرکز تحقیقات آبزیپروری شهید فضلی گروه شیلات با جیره غذایی، با آنالیز غذایی حاوی، پروتئین43%، چربی18% و خاکستر7/1% پرورش داده شدند. این آزمایش در سه تیمار، و هر تیمار با 3 تکرار مورد بررسی قرار گرفت. بدین ترتیب که تیمار 1 مربوط به کپور پرورشی تغذیه شده با غذای تجاری در مرکز تحقیقات شهید فضلی و تیمار 2 مربوط به کپورپرورشی در محیط استخر و تیمار 3 مربوط به کپور دریایی است. به منظور یکسان بودن کیفیت اولیه این ماهیان هر سه گروه ماهی به صورت زنده تهیه شدند. پس از آنکه این ماهیان کشته شدند، سرزنی شده و پس از خالی کردن امعا و احشا، ماهیان پوستکنی و فیله شدند. نمونههای هر تیمار به طور جداگانه در بستههای پلی اتیلنی بستهبندی و در یخچال در دمای 4 درجه سانتی گراد برای مدت 15روز نگهداری شدند. تغییرات پارامترهای ارزیابی کیفی فیلههای نمونهبرداری شده شامل pH، FFA (Free Fatty Acid)، TBA (Thiobarbithoric Acid)، TVN (Total Volatile Nitrogen)، رطوبت تحت فشار، خصوصیات رنگ فیله و ترکیب تقریبی لاشه در طی دورههای مختلف زمانی نگهداری دریخچال (در زمانها0، 5 و 15) با سه تکرار بررسی شد.
ترکیب تقریبی لاشه: ترکیبات لاشه برای هر تیمار براساس روش استاندارد AOAC (9) به شرح زیر اندازهگیری شد: پروتئین خام به روش کلدال با استفاده از دستگاه هضم و تقطیر کلدال (Gerhardt,type VAP.40 Germany)، چربی خام با استفاده از پترولیوم اتر و دستگاه سوکسله (Gerhardt, type SE-416, Germany)، رطوبت با استفاده از دستگاه آون (Binder, USA) در دمای ◦C105 به مدت 24 ساعت، خاکستر با استفاده از کوره الکتریکی(Nabertherm, Germany) در دمای ◦C 550 به مدت 8 ساعت.
TVN: میزان TVNنمونهها به روش تقطیر و تیتراسیون اندازهگیری شد (55). عصاره بدست آمده از تقطیر با محلول اسیدسولفوریک 1/0 نرمال تیتر گردید و غلظت بازهای نیتروژنی فرار بر اساس میلیگرم نیتروژن در 100 گرم نمونه بدست آمد(23).
TBA: TBA به روش رنگسنجی اندازهگیری شد و جذب در مقابل شاهد در طول موج 538 نانومتر با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر اندازهگیری شد (31).
=(میلیگرم مالونالدهید در کیلوگرم نمونه)TBAمقدار عدد جذب خوانده شده×8/7
FFA: مقدار اسیدهای چرب آزاد به روش Woyewoda (56) اندازهگیری شد.
اندازه گیری pH: 2 گرم از نمونه در 10 میلیلیتر آب مقطر هم زده و یکنواخت شده سپس با استفاده از دستگاه pH متر دیجیتالی در دمای اتاق pH نمونهها اندازهگیری شد.
اندازه گیری رطوبت تحت فشار: یک قطعه از گوشت ماهی کپور به ابعاد (2cm1×1) جدا و وزن گردید (A) و بین دو کاغذ صافی واتمن شماره 42 قرار داده شد. سپس یک وزنه اولیه 500 گرمی به مدت 5 دقیقه بالای نمونه قرار داده شد و در ادامه وزنه 500 گرمی دیگری به مدت 20دقیقه بر روی آن مجددا قرار گرفت. پس از فشار با این وزنه ها نمونه مجددا وزن گردید (B) و مقدار درصد رطوبت تحت فشار طبق رابطه زیر محاسبه شد (51).
=درصد رطوبت تحت فشار
رنگسنجی: رنگ نمونههای فیله چرخ شده ماهیان کپور توسط دستگاه رنگسنج (Lovibond CAM-system, England 500) مورد آنالیز قرار گرفت. متغیر L* برای بیان شاخص روشنایی گوشت از 0 (بعد سیاهی) تا 100 (بعد سفیدی)، شاخص a* برای بیان بعد قرمزی-سبزی (+a* نشاندهنده قرمزتر و –a* نشاندهنده سبزتر) و شاخص b* برای بیان بعد زرد-آبی (b*+ نشاندهنده زردتر و –b* نشاندهنده آبیتر) میباشد (18).
آنالیز آماری: تجزیه و تحلیل آماری تمامی دادهها به استثنای آنالیز تقریبی لاشه کپور ماهیان، با استفاده از نرم افزار SAS در قالب طرح آزمایشی اسپیلت پلات انجام شد. آنالیز آماری ترکیب تقریبی لاشه کپورماهیان توسط آنالیز یکطرفه با استفاده از نرمافزار آماری SPSS در سطح 5 درصد انجام شد. تمامی دادهها به صورت میانگین ± انحراف معیار بیان شدند
نتایج
چربی: اطلاعات مربوط به چربی در جدول 1 آورده شده است، نتایج نشان داد که مقادیر چربی نمونهها در طول مدت نگهداری کاهش یافت در تیمار 2 این کاهش معنی دار نبود (05/0<P). در بین تیمارهای مختلف تیمارکپور دریایی بیشترین مقدار چربی را داشت.
خاکستر: نتایج نشان داد که مقادیر اندازهگیری شده خاکستر برای عضله کپورماهیان در طی مدت 15روز نگهداری در یخچال افزایش معنیداری را داشته است (05/0>p). در بین تیمارهای مختلف، بیشترین میزان خاکستر در ماهی کپور پرورشی در استخر مشاهده شد (جدول 2).
رطوبت: نتایج جدول3 نشان داد رطوبت فیله کپور ماهیان طی مدت زمان نگهداری در یخچال تغییر معنیداری، نداشته است (05/0<P).
پروتئین: طی مدت نگهداری فیله کپور ماهیان در دمای یخچال برای مدت 15 روز، مشاهده گردید که میزان پروتئین در طی زمان نگهداری و در بین تیمارهای مختلف تغییر معنی داری نداشته است (جدول 4).
FFA: فساد هیدرولیتیکی (آنزیمی) چربی فیلهی کپور ماهیان با اندازهگیری شاخص اسیدهای چرب آزاد ارزیابی گردید. نتایج آنالیزهای شیمیایی نشان میدهد که با افزایش مدت زمان نگهداری برای فیلههای نگهداری شده در دمای 4 درجه سانتیگراد، مقادیر اسیدهای چرب آزاد آن افزایش یافت (جدول 5). به طوری که در هرسه تیمار، کمترین مقدار در روز صفرو بیشترین مقدار در روز پانزدهام مشاهده گردید. میزان افزایش اسیدهای چرب در تیمارهای کپور تغذیه شده با غذای تجاری، کپور پرورشی و کپور دریایی به ترتیب 08/2، 28/13، 34/2 در مدت پانزده روز نگهداری در دمای یخچال بدست آمد. در بین تیمارهای مختلف بیشترین مقدار مربوط به تیمار2 (کپور پرورشی) میباشد.
جدول1- میزان تغییرات چربی (درصد) عضله کپور ماهیان در طی 15 روز نگهداری در یخچال )اعداد میانگین 3 تکرار میباشند ± انحراف معیار).
تیمار |
|
مدت نگهداری(روز) |
|
0 |
5 |
15 |
|
کپور با تغذیه تجاری |
C,c46/1±49/8 |
B,a05/0±32/4 |
C,b22/0±67/6 |
کپور پرورشی |
A,a10/0±95/0 |
A,a02/0±74/0 |
A,a05/0±77/0 |
کپور دریایی |
B,b24/0±41/5 |
C,b05/0±35/5 |
B,a07/0±30/4 |
حروف بزرگ غیرمشترک در هر ستون نشاندهنده اختلاف معنیدار در بین تیمارهای مختلف در هر زمان است و حروف کوچک غیرمشترک در هرردیف نشاندهنده اختلاف معنیدار در هر تیمار در زمانهای مختلف میباشد.
جدول2- میزان تغییرات خاکستر (درصد) عضله کپورماهیان در طی 15 روز نگهداری در یخچال )اعداد میانگین 3 تکرار میباشند ± انحراف معیار).
تیمار |
|
مدت نگهداری(روز) |
|
0 |
5 |
15 |
|
کپور با تغذیه تجاری |
A,a25/0±66/3 |
A,b15/0±76/4 |
A,b26/0±60/4 |
کپور پرورشی |
C,a 1/0±80/5 |
B,b26/0±40/6 |
B,ab1/0±10/6 |
کپور دریایی |
B,a25/0±73/4 |
A,a11/0±96/4 |
A,a20/0±5 |
حروف بزرگ غیرمشترک در هر ستون نشاندهنده اختلاف معنیدار در بین تیمارهای مختلف در هر زمان است و حروف کوچک غیرمشترک در هرردیف نشاندهنده اختلاف معنی دار در هر تیمار در زمانهای مختلف میباشد
جدول3- میزان تغییرات رطوبت (درصد) عضله کپور ماهیان در طی 15 روز نگهداری در یخچال )اعداد میانگین 3 تکرار میباشند ± انحراف معیار).
تیمار |
|
مدت نگهداری(روز) |
|
0 |
5 |
15 |
|
کپور با تغذیه تجاری |
A,a60/4±44/75 |
A,a29/0±27/75 |
A,a42/0±93/72 |
کپور پرورشی |
B,a16/0±18/80 |
B,a59/0±67/78 |
B,a20/0±71/79 |
کپور دریایی |
A,a16/0±78/73 |
A,a29/0±86/73 |
A,a45/0±69/74 |
حروف بزرگ غیرمشترک در هر ستون نشاندهنده اختلاف معنیدار در بین تیمارهای مختلف در هر زمان است و حروف کوچک غیرمشترک در هرردیف نشاندهنده اختلاف معنیدار در هر تیمار در زمانهای مختلف میباشد
جدول4- میزان تغییرات پروتئین (درصد) عضله کپور ماهیان در طی 15 روز نگهداری در یخچال )اعداد میانگین 3 تکرار میباشند ± انحراف معیار).
تیمار |
|
مدت نگهداری(روز) |
|
0 |
5 |
15 |
|
کپور با تغذیه تجاری |
A,a39/3±07/18 |
A,a43/0±05/19 |
A,a17/0±56/19 |
کپور پرورشی |
A,a21/0±73/17 |
A,a62/0±45/19 |
A,a50/0±20/18 |
کپور دریایی |
A,a14/0±68/19 |
A,a20/0±08/20 |
A,a40/0±11/20 |
حروف بزرگ غیرمشترک در هر ستون نشاندهنده اختلاف معنیدار در بین تیمارهای مختلف در هر زمان است و حروف کوچک غیرمشترک در هرردیف نشاندهنده اختلاف معنیدار در هر تیمار در زمانهای مختلف میباشد.
جدول5- میزان تغییرات FFA عضله کپور ماهیان در طی 15 روز نگهداری در یخچال )اعداد میانگین 3 تکرار میباشند ± انحراف معیار).
تیمار |
|
مدت نگهداری(روز) |
|
0 |
5 |
15 |
|
کپور با تغذیه تجاری |
A,a085/0±05/3 |
A,b32/0±42/4 |
A,b13/0±13/5 |
کپور پرورشی |
B,a06/1±58/10 |
B,b86/0±45/21 |
B,c35/1±86/23 |
کپور دریایی |
A,a19/0±28/3 |
A,a077/0±26/4 |
Ab79/2±62/5 |
حروف بزرگ غیرمشترک در هر ستون نشاندهنده اختلاف معنیدار در بین تیمارهای مختلف در هر زمان است و حروف کوچک غیرمشترک در هرردیف نشاندهنده اختلاف معنیدار در هر تیمار در زمانهای مختلف میباشد
آهن هم: در طی نگهداری فیله کپور ماهیان در یخچال، میزان آهن هم کاهش معنیداری در سطح احتمال 5 درصد همراه بوده است. جدول 6 نتایج آزمایشات آهن هم را نشان می دهد. کمترین میزان آهن هم در تیمار 2 (کپور پرورشی) مشاهده شد.
pH: جدول 7 اطلاعات مربوط به مقادیر pH را نشان میدهد. مقادیر pH بین 91/5 تا 54/6 متغییر بود. آنالیز آماری دادهها اختلاف معنیداری (05/0P<) را بین مقادیر pH در طول زمانها و در بین تیمارهای مختلف نشان داد ولی این اختلافات روند منظمی نداشت.
:TBA ترکیبات ثانویه فساد اکسیداسیون چربی فیله کپور ماهیان، توسط آزمایش تیوباربیتوریک اسید اندازهگیری گردید. نتایج این آزمایشات در جدول 8 آورده شده است. وجود اختلاف معنیدار در سطح احتمال 5 درصد برای فیلهها در طی نگهداری مشخص شده است. روند تغییرات میزان TBA در روزهای 0، 5 ،15یک روند افزایشی را دنبال میکند که اوج آن در روز پانزدهام برای همه تیمارها مشهود است. در بین تیمارهای مختلف بیشترین میزان TBAمربوط به تیمار کپور پرورشی وکمترین میزان آن مربوط به تیمار کپور دریایی است.
TVN: اطلاعات مربوط به TVN در جدول 9 آورده شده است. نتایج نشان داد که مقادیر TVN نمونهها در طول مدت زمان نگهداری دریخچال به طور معنی داری (05/0P<) افزایش یافت. مقدار TVN بین تیمارهای مختلف در هر دوره آزمایش از لحاظ آماری تفاوت معنیداری را نشان داد. کمترین میزانTVN در تیمار کپور تغذیه شده با غذای تجاری مشاهده شد.
رطوبت تحت فشار(WHC): نتایج نشان میدهد که مقادیر اندازهگیری شده رطوبت تحت فشار برای نمونههای فیله در طی مدت 15روز نگهداری در یخچال افزایش معنیداری را داشته است (05/0>P). نتایج حاکی از این مطلب است که با افزایش مدت زمان نگهداری آنها، قدرت نگهداری آب آنها کاهش یافته و در نتیجه میزان رطوبت تحت فشار آنها افزایش یافته است (جدول 10).
میزان روشناییL: جدول 11 بیانگر میزان تغییرات روشنایی طی زمان نگهداری در یخچال است. نتایج بدست آمده بیان کننده روند کاهشی معنیداری در سطح احتمال 5 درصد است. کمترین میزان روشنایی مربوط به کپور پرورشی است.
میزان قرمزیa : طی مدت نگهداری نمونههای فیلهی کپورماهیان در دمای یخچال برای مدت 15 روز، مشاهده گردید که میزان تغییرات قرمزی یک روند کاهشی داشته و این روند کاهشی در تمام تیمارها دارای اختلاف معنیدار میباشد (05/0>P). در بین تیمارها کمترین مقدار قرمزی مربوط به تیمار کپور تغذیه شده با غذای تجاری میباشد. به طور کلی کاهش ناشی از دناتوره شدن پروتئینها و تبدیل اکسیمیوگلوبین با رنگ قرمز درخشان به مت میوگلوبین است که با نتایج اندازهگیری آهن هم تا حد زیادی مطابقت دارد و تفاوتهای این دو فاکتور ناشی از عمل دناتوره شدن و کدر شدن بافت ماهی ناشی از این
پدیده میباشد.
میزان زردی b: اطلاعات مربوط به زردی در جدول 13 آورده شده است. نتایج نشان داد مقادیر زردی نمونهها در طی زمان نگهداری در یخچال به طور معنیداری در سطح احتمال 5 درصد کاهش یافته است. در بین تیمارهای مختلف بیشترین میزان زردی را تیمار کپور دریایی به خود اختصاص داد.
جدول6- میزان تغییرات آهن هم (درصد) عضله کپور ماهیان در طی 15 روز نگهداری در یخچال )اعداد میانگین 3 تکرار میباشند ± انحراف معیار).
تیمار |
|
مدت نگهداری(روز) |
|
0 |
5 |
15 |
|
کپور با تغذیه تجاری |
B,c56/25±46/257 |
B,b54/3±93/65 |
B,a63/7±43/40 |
کپور پرورشی |
A,a65/0±43/6 |
A,a64/0±14/16 |
A,a30/1±86/21 |
کپور دریایی |
C,c78/9±08/373 |
C,b73/16±13/273 |
A,a35/0±60/4 |
حروف بزرگ غیرمشترک در هر ستون نشاندهنده اختلاف معنیدار در بین تیمارهای مختلف در هر زمان است و حروف کوچک غیرمشترک در هرردیف نشاندهنده اختلاف معنی دار در هر تیمار در زمانهای مختلف میباشد.
جدول7- میزان تغییراتPH عضله کپور ماهیان در طی 15 روز نگهداری در یخچال )اعداد میانگین 3 تکرار میباشند ± انحراف معیار).
تیمار |
|
مدت نگهداری(روز) |
|
0 |
5 |
15 |
|
کپور با تغذیه تجاری |
A,a11/0±10/6 |
B,b032/0±21/6 |
C,c026/0±51/6 |
کپور پرورشی |
B,b008/0±43/6 |
C,c032/0±54/6 |
A,a044/0±04/6 |
کپور دریایی |
A,b023/0±04/6 |
A,a043/0±91/5 |
B,c038/0±14/6 |
تیمارهای 2،1و3 به ترتیب مربوط به ماهی کپورتغذیه شده با غذای تجاری، ماهی کپور پرورشی و ماهی کپوردریایی میباشد.
حروف بزرگ غیرمشترک در هر ستون نشاندهنده اختلاف معنیدار در بین تیمارهای مختلف در هر زمان است و حروف کوچک غیرمشترک در هرردیف نشاندهنده اختلاف معنی دار در هر تیمار در زمانهای مختلف میباشد.
جدول8- میزان تغییرات TBA (میلی گرم مالون آلدهید در یک کیلوگرم بافت) عضله کپور ماهیان در طی 15 روز نگهداری در یخچال )اعداد میانگین 3 تکرار میباشند ± انحراف معیار).
تیمار |
|
مدت نگهداری(روز) |
|
0 |
5 |
15 |
|
کپور با تغذیه تجاری |
B,a03/0±66/0 |
B,a047/0±74/0 |
B,b054/0±85/0 |
کپور پرورشی |
B,a09/0±68/0 |
B,b01/0±84/0 |
C,c16/0±08/1 |
کپور دریایی |
A,a035/0±37/0 |
A,b018/0±49/0 |
A,b02/0±51/0 |
حروف بزرگ غیرمشترک در هر ستون نشاندهنده اختلاف معنیدار در بین تیمارهای مختلف در هر زمان است و حروف کوچک غیرمشترک در هرردیف نشاندهنده اختلاف معنی دار در هر تیمار در زمانهای مختلف میباشد.
جدول9- میزان تغییرات TVN (درصد) عضله کپور ماهیان در طی 15 روز نگهداری در یخچال )اعداد میانگین 3 تکرار میباشند ± انحراف معیار).
تیمار |
|
مدت نگهداری(روز) |
|
0 |
5 |
15 |
|
کپور با تغذیه تجاری |
A,a98/0±26/39 |
A,b01/3±39/53 |
A,c88/2±23/60 |
کپور پرورشی |
B,a54/2±34/69 |
B,ab24/4±24/70 |
B,b20/4±44/75 |
کپور دریایی |
B,a84/0±29/66 |
C,b76/1±22/85 |
C,c06/4±126 |
حروف بزرگ غیرمشترک در هر ستون نشاندهنده اختلاف معنیدار در بین تیمارهای مختلف در هر زمان است و حروف کوچک غیرمشترک در
هرردیف نشاندهنده اختلاف معنیدار در هر تیمار در زمانهای مختلف میباشد
جدول10- میزان تغییرات WHC (درصد) عضله کپور ماهیان در طی 15 روز نگهداری در یخچال )اعداد میانگین 3 تکرار میباشند ± انحراف معیار).
تیمار |
|
مدت نگهداری(روز) |
|
0 |
5 |
15 |
|
کپور با تغذیه تجاری |
A,a21/1±32/11 |
A,b35/0±86/13 |
A,b84/1±67/15 |
کپور پرورشی |
B,a18/0±08/19 |
B,b89/0±68/25 |
C,c49/2±65/33 |
کپور دریایی |
C,a14/2±71/21 |
C,b17/0±91/27 |
B,b61/0±90/27 |
حروف بزرگ غیرمشترک در هر ستون نشاندهنده اختلاف معنیدار در بین تیمارهای مختلف در هر زمان است و حروف کوچک غیرمشترک در هرردیف نشاندهنده اختلاف معنیدار در هر تیمار در زمانهای مختلف میباشد
جدول11- میزان تغییرات روشنایی (L) عضله کپور ماهیان در طی 15 روز نگهداری در یخچال )اعداد میانگین 3 تکرار میباشند ± انحراف معیار).
تیمار |
|
مدت نگهداری(روز) |
|
0 |
5 |
15 |
|
کپور با تغذیه تجاری |
C,b23/0±76/63 |
B,a58/1±05/60 |
C,ab80/2±48/62 |
کپور پرورشی |
A,a64/0±33/50 |
A,a05/1±40/49 |
A,a97/2±95/48 |
کپور دریایی |
B,b51/1±53/59 |
B,b95/0±16/62 |
B,a27/1±58/54 |
حروف بزرگ غیرمشترک در هر ستون نشاندهنده اختلاف معنیدار در بین تیمارهای مختلف در هر زمان است و حروف کوچک غیرمشترک در هرردیف نشاندهنده اختلاف معنی دار در هر تیمار در زمانهای مختلف میباشد
جدول12- تغییرات میزان قرمزی (a) عضله کپور ماهیان در طی 15 روز نگهداری در یخچال )اعداد میانگین 3 تکرار میباشند ± انحراف معیار).
تیمار |
|
مدت نگهداری(روز) |
|
0 |
5 |
15 |
|
کپور با تغذیه تجاری |
A,a46/0±26/9 |
A,a61/0±66/9 |
A,a83/0±53/9 |
کپور پرورشی |
C,b46/0±59/15 |
C,b40/0±10/16 |
B,a35/1±80/12 |
کپور دریایی |
B,b02/0±91/12 |
B,a40/0±11 |
A,a23/0±73/10 |
حروف بزرگ غیرمشترک در هر ستون نشاندهنده اختلاف معنیدار در بین تیمارهای مختلف در هر زمان است و حروف کوچک غیرمشترک در هرردیف نشاندهنده اختلاف معنیدار در هر تیمار در زمانهای مختلف میباشد
جدول13- تغییرات میزان زردی (b) عضله کپور ماهیان در طی 15 روز نگهداری در یخچال )اعداد میانگین 3 تکرار میباشند ± انحراف معیار).
تیمار |
|
مدت نگهداری(روز) |
|
0 |
5 |
15 |
|
کپور با تغذیه تجاری |
B, b00/0±2 |
A,b20/0±11/0 |
AB,a40/0±60/1 |
کپور پرورشی |
A,a057/0±16/1 |
B,b40/0±10/3 |
A,a23/0±46/1 |
کپور دریایی |
C,c46/0±23/3 |
B,b00/0±70/2 |
B,a05/0±03/2 |
تیمارهای 2،1و3 به ترتیب مربوط به ماهی کپورتغذیه شده با غذای تجاری، ماهی کپور پرورشی و ماهی کپوردریایی میباشد.
حروف بزرگ غیرمشترک در هر ستون نشاندهنده اختلاف معنیدار در بین تیمارهای مختلف در هر زمان است و حروف کوچک غیرمشترک در هرردیف نشاندهنده اختلاف معنیدار در هر تیمار در زمانهای مختلف میباشد.
بحث
در بین ماهیان پرورشی، کپور معمولی از قابلیتهای بالایی
برای پرورش برخوردار میباشد و در مقابل تنگناهای pH محیطی و تغییرات فیزیکی و شیمیایی آب خصوصا مقاوم بوده است (6). در طبیعت این ماهی از منابع مختلف به عنوان مکمل رشد خود استفاده می کند (7) که این منابع در شرایط پرورش این ماهی در محیط محصور ممکن است وجود نداشته باشد که این عامل می تواند روی ترکیب لاشه این ماهی اثر بگذارد.
آنالیز تقریبی فیله ماهیان در روز اول نشان می دهد که چربی فیله ماهی پرورشی نسبت به دو تیمار دیگر به طور معنی داری پایینتر است. کمتر بودن مقدار چربی در ماهی پرورشی در استخر شاید ناشی از سن پایینتر این ماهی نسبت به ماهی دریایی باشد چون با افزایش سن میزان تجمع چربی افزایش مییابد، از طرف دیگر چربی بیشتر استفاده شده در غذای ماهی، درمحیط پرورشی آزمایشگاه، موجب انباشت بیشتر چربی در بافت این ماهی شده و از طرفی کوچک بودن محیط پرورشی و تحرک کمتر ماهی که موجب شده کلا نسبت به دو ماهی دیگر در کل دارای چربی بیشتری باشد. در طول دوره نگهداری، میزان چربی در هر 3 تیمار کاهش یافته است که با فساد چربی ارتباط دارد. در ماهی پرورشی نیز از مقدار چربی کاسته شده ولی معنیدار نیست که ممکن است به دلیل کمبود چربی به شکل اولیه در این ماهی باشد. در این مطالعه میزان پروتئین لاشه ماهیان در تیمارهای مختلف اختلاف معنیداری را با یکدیگر نشان نداد. همچنین در طول دوره نگهداری نیز تغییر معنیداری در میزان پروتئین مشاهده نشد. در مطالعه بسیاری از محققان تغییر در میزان پروتئین جیره های مختلف تاثیری در میزان پروتئین فیله ماهیان نداشته است. در مطالعه چان و همکاران بر روی ماهی سالمون کوهو، سطوح پروتئین 40 و 60 درصد تاثیری در مقدار پروتئین و خاکستر لاشه ماهیان نداشته است (15).
کاهش رطوبت نمونههای فیله در طی دوره نگهداری، علاوه بر کاهش وزن (4)، باعث افزایش تغییرات اکسیداسیونی، دناتوره شدن پروتئینها، تغییرات رنگ و در نتیجه افت کیفیت محصول میشود (13). کاهش مقدار رطوبت نمونهها، سبب تسریع تراکم کاتالیستها و اکسیداسیون میگردد (20). تغییر و کاهش در میزان رطوبت در محصولات، باعث افزایش اکسیداسیونی چربی ها و تغییر در میزان آنها میشود. نتایج بسیاری از محققین کاهش معنیدار رطوبت فیله ماهی نگهداری شده در سرما را طی دوره نگهداری نشان داده است (14، 51). در این آزمایش کاهش رطوبت در طی دورهی نگهداری معنیدار نبود. پس تغییر رطوبت در این آزمایش تاثیر چندانی بر اکسیداسیون چربی و پروتئینها و کاهش کیفیت ماهی نداشته است. نتایج مطالعه حاضر با نتایج بدست آمده در خصوص کاهش رطوبت سوسیسهای تهیه شده از ماهی کپور همخوانی دارد (10). البته بالاتر بودن رطوبت در کپور پرورشی ناشی از کمتر بودن ذخیره چربی در عضله این ماهی است از آنجائیکه آب و چربی معمولا در عضله نسبت معکوس دارند.
میزان پروتئین فیله ماهیان نگهداری شده در یخچال بین تیمارهای مختلف و همچنین در طول دوره نگهداری اختلاف معنیداری را نشان نداد. در مطالعات بسیاری از محققین گزارش شده است که میزان خاکستر فیله تحت تاثیر جیره غذایی قرار ندارد (21 و 27). افزایش جزیی در میزان خاکستر فیله ماهیان، احتمالا بهدلیل کاهش جزئی در میزان رطوبت و همچنین کاهش در میزان چربی فیله ها در طول دوره نگهداری باشد.
طی دوره سرد سازی کیفیت ماهی کاهش مییابد (42). تغییرات چربی نقش مهمی در افت کیفیت ماهی برعهده دارد (13) تغییر و کاهش در میزان رطوبت در محصولات، باعث افزایش اکسیداسیونی چربیها و تغییر در میزان آنها میشود. کاهش میزان چربی در تحقیق حاضر، ناشی از تاثیر روش نگهداری بر کیفیت و ماندگاری فرآوردههای ماهیان می باشد که دلیل آن اکسیداسیون چربی و عملکرد آنزیمهای موثر در فساد هیدرولیتیک چربی و تبدیل آن به اسیدهای چرب آزاد است (54). در مطالعه حاضر، نتایج بدست آمده از بررسی میزان چربی کل نشان میدهد که میزان چربی در طی دورهی نگهداری در دمای 4 درجه سانتی گراد، کاهش داشته است. مطالعات صورت گرفته در خصوص کاهش چربی بر روی کیلکای آنچوی (Clupeonela engrauliformis) (3) و بر کفال خاکستری (Mugile cephalus) (19) با مطالعه حاضر همخوانی داشت. این مطالعه همچنین با نتایج مطالعه ارسلان و همکاران درخصوص کاهش چربی در تهیه سوسیس از ماهی کپور معمولی در طی 30 روز نگهداری در یخچال مطابقت دارد (10). از عوامل اصلی کاهش چربیها، اکسیداسیون آنها میباشد. به دلیل اهمیتی که اکسیداسیون چربیها در ایجاد بد طعمی در مواد غذایی دارند، این پدیده به طور گستردهای مورد تحقیق قرار گرفته است (5). در مطالعه حاضر برای بررسی فساد هیدرولیتیکی (آنزیمی) چربی نمونههای فیله کپورماهیان از شاخص اسیدهای چرب آزاد استفاده گردید.
مقدار اسیدهای چرب آزاد تولیدی به مدت زمان و درجه حرارت نگهداری بستگی دارد (12 و 46). گلیسریدها، گلیکولیپیدها و فسفولیپیدها توسط آنزیمهای لیپاز هیدرولیز شده و به اسیدهای چرب آزاد تبدیل میشوند که در ادامه روند اکسیداسیون چربی به آلدهیدها و کتونها تبدیل می شوند. بنابراین تعیین میزان اسیدهای چرب آزاد یک شاخص خوب برای بیان اثر آنزیمهای لیپولتیک بر چربی ماهیان و سایر فراوردههای گوشتی میباشد (11). تجمع اسیدهای چرب آزاد در عضلات ماهی باعث افزایش طعم نامطلوب و آسیبهای بافتی ناشی از ترکیب آن با پروتئین عضله میشود (36). نتایج بدست آمده، نشان میدهد که در طی مدت 15 روز نگهداری، با افزایش زمان اسیدهای چرب آزاد نیز افزایش مییابد و در روز پانزدهم به حداکثر میزان در طی مدت نگهداری میرسد. این روند افزایشی، بیان کننده روند اکسیداسیون چربی و افت کیفیت چربی محصول است. نتایج مشابهی در مطالعه ناتسبا و همکاران مشاهده شد (39). آنها دریافتند که میزان FFA در ماهی سوف نیل (Lates niloticus) طی نگهداری در یخ افزایش یافت. در بین تیمارها بیشترین میزان اسیدچرب مربوط به کپور ماهی پرورشی بود. بیشتر بودن FFA در کپور پرورشی به دلیل کم بودن چربیهای ذخیرهای همانند تریآسیلگلیسرول میباشد و ثابت شده در ماهیان کم چرب فسفولپیدها بیشتر دچار هیدرولیز میشوند که با تولید FFA زیادی همراه است، همانگونه که در نتایج دیده میشود کپور تغذیه شده با غذای تجاری و کپور دریایی که تقریبا میزان چربی بالاتر و یکسانی داشتند میزان FFA کمتری دارند.
اندازه گیری میزان TVN نشاندهنده شکست پروتئینها در اثر فعالیتهای آنزیمی و باکتریایی است که منجر به تولید آمینها و کاهش ارزش غذایی محصول میشود (30) و به طور گستردهایی به عنوان یکی از شاخصهای فساد گوشت مورد استفاده قرار میگیرد. نتایج این مطالعه نشان داد که TVN نمونهها در زمان صفر در تیمارهای مختلف بین 29/66-26/39 متغیر بوده است. وقتی غلظت TVN به بیش از30 میلیگرم در100 گرم بافت برسد فیله ماهی برای مصرف مناسب نیست (17). نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که حتی در روز صفر هم مقدار TVN فیله ها بیشتر از مقدار مجاز معرفی شده توسط کانل (1995) برای مصرف در هر سه تیمار بوده است. در طول دوره نگهداری نیز میزان TVN در تیمارهای مختلف افزایش یافته است. میزان TVN در ماهیان دریایی و پرورشی بیش از ماهی تغذیه شده با غذای تجاری بوده که احتمالا به دلیل فعال بودن بیشتر ماهیان دریایی و ماهی پرورشی و وجود پروتئینهای سارکوپلاسمیک بیشتر در عضلات ماهی می باشد. مقدار TVN در فیله ماهی آلباکور (43)، ماهی هاک (47) و ماهی لیزارد (14) نگهداری شده در یخ و مینس گربهماهی (51) در طول نگهداری در یخ افزایش یافت.
میزان تیوباربیتوریک اسید یک شاخص کیفی مهم در روند ترشیدگی محصولات میباشد، وجود چنین ترکیباتی در گوشت ماهی سبب تغییراتی در ویژگیهای حسی آن از جمله طعم و بو میشود (32).
این شاخص عمدتاً جهت ارزیابی درجه اکسیداسیون چربی مورد استفاده قرار می گیرد و میزان محصولات ثانویه ناشی از اکسیداسیون چربی که عمدتا شامل آلدهیدها یا کربونیل است را نشان میدهد که باعث طعم و بوی بد در چربی یا فرآورده میشود (34).
محدوده 2-1 میلیگرم مالونآلدهید بر کیلوگرم چربی را به عنوان حد قابل قبول مقادیر تیوباربیتوریک اسید در ماهیان معرفی کرد. افزایش در میزان تیوباربیتوریک اسید، نشاندهنده افزایش اکسیداسیون چربیها و افت کیفیت محصول میباشد (35). نتایج مطالعه حاضر نشان داده است که درطول دوره نگهداری میزان TBA افزایش پیدا کرده و بین تیمارهای مختلف کمترین مقدار در تیمار3 یعنی کپور دریایی مشاهده شده است. پس از 15 روز نیز مقدارTBA این ماهیان کمتر از میزان قابل مصرف بوده است. این نتایج با نتایج مطالعات دیگر محققین بر روی نگهداری ماهی Meagre در یخ (24) و مطالعه بر روی ماهی قزلآلای رنگین کمان نشان دادند که TBA فیلهها طی دوره نگهداری در یخ افزایش یافت (16). همانند FFA حداکثر TBA در کپور پرورشی دیده شد که نشاندهنده اثر هیدرولیز در تشدید اکسیداسیون میباشد ولی از آنجائیکه تیمارهای آزمایشی در یخچال نگهداری میشوند و تولیدات ناشی از هیدرولیز پروتیئنها در اثر عمل باکتری یا آنزیمهای عضله معمولا خاصیت آنتیاکسیدانی دارند. تفاوت و افزایش اندک میزان TBA توجیه میشود یافته های ناشی از اندازهگیری TBA و کمتر بودن TBA در کپور دریایی با زیاد بودن TVN در کپور دریایی و اثر ممانعت آن بر اکسیداسیون همخوانی دارد.
pH اولیه ماهی پس از مرگ بستگی به نوع گونه ماهی، نوع صید و فصل دارد (28). شرایط فیزیولوژیک یا درجه فعالیت یا استرس قبل از مرگ و یا هر دو میتواند تاثیر معنیداری بر سرعت و توسعه تغییرات اتولیتیکی و در نتیجه میزان pH عضله پس از مرگ داشته باشد (25). پس از مرگ ماهی بر اثر تولید اسید لاکتیک حاصل از گلیکولیز مقدار pH کاهش مییابد (56)، بعد از فرآیند گلیکولیز تغییرات اتولیتیکی نظیر دناتوره شدن پروتئینها شرایط مناسب را برای رشد و تکثیر میکروبها که میتواند منجر به افزایش pH شود، فراهم میکند (41)، در این مطالعه از ماهیان تازه برای انجام آزمایش استفاده شد. احتمالا به دلیل کاهش بار آلودگی میکروبی این ماهیان، pH نمونهها در این تحقیق افزایش پیدا نکرد. نتایج بدست آمده از این مطالعه نشان داد که pH تیمارهای مختلف در طول دوره نگهداری اختلاف معنیداری داشت، در بین تیمارهای مختلف در هر زمان نیز اختلاف معنیداری مشاهده شد اما این اختلافات روند افزایشی یا کاهشی منظمی را نشان نداد. تغییرات معنیداری در pH ماهی قزلآلای رنگینکمان در طول نگهداری در یخ مشاهده نشد (16). همچنین pH فیله ماهی Meagre در طول نگهداری در یخ در طول زمان روند منظمی نداشت (24).
رطوبت تحت فشار یکی از مهمترین پارامترهای کیفی است که مستقیما به ظاهر فرآورده، بازده فرآورده و کیفیت آن مانند آبدار بودن اثر میگذارد (40،57). رطوبت تحت فشار به مقدار پروتئین تغییر یافته در اثر از دست دادن آب سطحی، تشکیل کریستالهای یخی مرتبط میباشد (37 و 51). در مطالعه حاضر، نتایج نشان میدهد که میزان رطوبت تحت فشار در فیله ماهیان نگهداری شده در دمای یخچال در طی 15 روز، افزایش مییابد. بیشتر بودن رطوبت تحت فشار ناشی از آسیب بیشتر به سیستم پروتئینی است که با نتایج TVN در مورد هر سه ماهی همخوانی دارد. در بین تیمارهای مختلف، در میزان رطوبت تحت فشار تغییر معنیداری مشاهده نشد. نتایج حاکی از این مطلب است که با افزایش مدت زمان نگهداری فیلهها، قدرت نگهداری آب آنها کاهش و رطوبت تحت فشار آنها افزایش یافته است. که این نتایج با مطالعه بر روی عضله چندین گونه ماهی از جمله ماهی سالمون آتلانتیک (45) و مطالعه بر روی ماهی قزلآلای رنگین کمان در رابطه با کاهش میزان رطوبت تحت فشار (38) مطابقت نداشت.
اندازهگیری آهن هم به عنوان یک شاخص افت کیفیت بیان می کند که با افزایش فساد ماهیان، کمپلکس هم تخریب شده و یون آهن آزاد میشود. این یونهای فلزی میتوانند به عنوان عامل پراکسیدان چربی بر عهده گیرند (18). بنابراین کاهش مقادیر آهن هم میتواند به صورت غیر مستقیم بیانگر افزایش اکسیداسیون چربی باشد. هر قدر از مقدار آهن هم کاسته شود، آهن غیر هم افزایش یافته و فساد اکسیداسیونی نیز افزایش مییابد (26). آهن غیر هم و سایر یونهای فلزی آزاد شده میتوانند باعث تولید رادیکال های آزاد از اسیدهای چرب گردند، که نقش این رادیکالها به عنوان آغازگرهای اکسیداسیون چربی محرز است (18). در این تحقیق میزان آهن هم در طی زمان نگهداری کاهش یافته و در بین تیمارها کمترین مقدار مربوط به کپور پرورشی است. بالاتر بودن آهنهم در ماهی دریایی ارتباط به نیاز اکسیژنی بیشتر این ماهی به دلیل فعالیت زیادتر آن دارد که موجب میگردد تا مقدار رنگدانههای تنفسی بیشتری داشته باشد. در شرایط پرورش ماهی در وانها نیز ممکن است هم تغذیه دستی با غذای حاوی پروتئین بالا و هم کمبود اکسیژن دلیل وجود آهن هم بالاتر نسبت به ماهی پرورشی باشند. در بررسی ماهیان منجمد کاد (Gadus morhua) و ماکرل
(Rastelliger kanagurta) نشان داد که در جریان نگهداری ماهیان منجمد در دمای 14- درجه سانتیگراد، میزان آهن هم کاهش می یابد (52) که با نتایج تحقیق حاضر مطابقت داشت.
شاخص رنگسنجی فیلههای ماهیان در طول نگهداری در یخچال مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان شاخص L که نشان دهنده روشنایی فیله ماهیان است، در فیله ماهی پرورش یافته با غذای تجاری و محیط محصور نسبت به تیمارهای دیگر بیشتر است. بنظر می رسد پرورش این ماهی در محیط تیره وان پرورشی باعث تیره شدن فیله آن نیز شده است. ماهیانی که به طور مستمر شنا می کنند نسبت به ماهیان کم تحرکتردارای عضلات قرمز بیشتری هستند. حتی در میان ماهیان یک گونه، ماهیانی که فعالیت بیشتری دارند عضلات تیرهتری دارند (4 ). در این مطالعه، میزان شاخص a که نشان دهنده میزان قرمزی فیله ماهیان است در تیمار ماهی پرورش یافته در وان و محیط آزمایشگاه، نسبت به ماهیان پرورشی در محیط طبیعی و ماهیان دریایی کمتر است. احتمالا تحرک کمتر این ماهی در محیط پرورش باعث کمتر بودن میزان عضله تیره در این ماهی شده است. میزان عضله تیره در ماهی پرورشی در محیط استخر پرورشی نسبت به ماهی دریایی بیشتر است که ممکن است به دلیل فعالیت بیشتر این ماهی در محیط متراکمتر و رقابت غذایی بیشتر با سایر ماهیان باشد.
مقدار شاخص b در ماهی دریایی بیشتر از ماهیان پرورشی در محیط استخر پرورشی و آزمایشگاه است. یکی از دلایل این امر می تواند بیشتر بودن میزان رنگدانه در غذای طبیعی این ماهی باشد. مقدار این شاخص در طول دوره نگهداری در همه تیمارها کاهش پیدا کرده است.
نتیجه گیری:
بررسی و مقایسه نتایج این آزمایش بین تیمارهای مختلف، اختلاف مشخصی را بین فاکتورهای کیفی فیله ماهیان در طول دوره نگهداری نشان نداد. به طور کلی، تیمار ماهی پرورشی نسبت به دو تیمار دیگر، در طول دوره نگهداری فساد بیشتری را نشان داد. مقایسه فیله ماهی دریایی و ماهی تغذیه شده با غذای تجاری، بهتر بودن فیله یک تیمار را نسبت به دیگری در طول دورهی نگهداری نشان نداد. در این زمینه باید مطالعات بیشتری انجام شود تا بتوان با قرار دادن نتایج مطالعات مختلف، قضاوت صحیحتری در مورد کیفیت فیله این تیمارها در طول دوره نگهداری داشت.